روایی و پایایی مقیاس نیازهای روان‌شناختی پایه در تمرین

  هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی نسخۀ فارسی مقیاس نیازهای روان‏شناختی پایه در تمرین بود. پژوهش حاضر توصیفی-پیمایشی بود. جامعۀ آماری شامل ورزشکاران مرد و زن بالای 16سال بود که به‌طور ساختاریافته در تمرین  شرکت ­کردند. نمونه 256 ورزشکار مرد و زن (04/4 ± 03/23M=) بود که به روش خوشه­ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار مقیاس 12سؤالی نیازهای روان­شناختی پایه در تمرین بود که ابتدا ترجمه (به روش ترجمه-ترجمۀ مجدد) و سپس روایی صوری و محتوای آن تأیید شد. پس از پایلوت اولیه و اصلاحات لازم، برای بررسی روایی سازۀ این مقیاس از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. همسانی درونی مقیاس و پایایی زمانی گویه‏ها نیز با محاسبۀ آلفای کرونباخ و نیز ضریب همبستگی درون­گروهی (ICC)به روش آزمون-آزمون مجدد با فاصلۀ 4-2 هفته برای خرده‌مقیاس‏ها و مقیاس کلی بررسی شد. نتایج نشان داد که مدل تأییدی مرتبۀ دوم مقیاس نیازهای روان‏شناختی پایه در تمرین از شاخص­های برازندگی ( 98/0 = CFI، 07/0= RMSEA)، همسانی درونی(ارزش آلفا: ارتباط 87/0، شایستگی80/0، و استقلال 82/0 و کل پرسشنامه 88/0)، و پایایی زمانی (ارتباط 88/0، شایستگی 83/0، استقلال 83/0 و کل پرسشنامه 90/0) قابل قبول و مطلوبی برخوردار است. بنابراین این مقیاس بر روی جامعۀ پژوهش در ایران قابل استفاده است.